ประธานกรรมการสงเคราะห์และพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จ.ศรีสะเกษ  ลงพื้นที่ช่วยเหลือคนแก่ไร้บ้านพักอาศัย

เมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2564 ที่บ้านเลขที่ 114 หมู่ที่ 3 ตำบลน้ำคำ อำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ ดร.กัลยาณี ธรรมจารีย์ ประธานกรรมการสงเคราะห์เด็กและเยาวชนจังหวัดศรีสะเกษ และนางอาภาวดี พรหมจอม พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ศรีสะเกษ ได้ลงพื้นที่เยี่ยมนางสาวโกสม กึ่งวงษ์ ตามที่ได้มีการนำเสนอข่าวทาง Facebook ขอความช่วยเหลือ กรณี นางสาวโกสม กึ่งวงษ์ ประสบปัญหาไม่มีที่อยู่อาศัย อยู่กระต๊อบ ไม่มีห้องน้ำ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำประปา ไม่มีสามี ไม่มีบุตร ไม่มีที่ดินทำกิน อาศัยข้าววัดและตามบ้านที่เขาจัดงานต่างๆ ประทังชีวิต

ดร. กัลยาณี ธรรมจารีย์ ประธานกรรมการสงเคราะห์เด็กและเยาวชนฯ และนักสังคมสงเคราะห์ศรีสะเกษ กล่าวว่า ได้เห็นข่าวจากสื่อรู้สึกตกใจที่มีผู้เดือดร้อนอยู่ในตัวเมือง มีสภาพบ้านน่าสลดใจมากจึงได้รีบนำเครื่องอุปโภคบริโภคมาช่วยเหลือในเบื้องต้นและได้ประสานไปยัง พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ศรีสะเกษว่าเรื่องนี้ทางพมจ.ทราบหรือไม่ ซึ่งได้รับคำตอบว่าเมื่อ วันที่ 15 มีนาคม 2564 ได้ มอบหมายให้นางสาวสุธิดา หงษ์พงษ์ ตำแหน่ง นักสังคมสงเคราะห์ปฏิบัติการ นางสาวจิรนันท์ แสงไสว ตำแหน่ง นักสังคมสงเคราะห์ และนายรณชัย นัยบุตร ตำแหน่งพนักงานขับรถยนต์ ลงพื้นที่เยี่ยมบ้านสอบข้อเท็จจริงและพิจารณาช่วยเหลือกรณีดังกล่าว ร่วมกับเจ้าหน้าที่เทศบาลตำบลน้ำคำ เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลสุขภาพตำบลน้ำคำ ผู้ใหญ่บ้าน แล้วได้รายละเอียดว่า นางสาวโกสม กึ่งวงษ์ อายุ 63 ปี พิการทางการเคลื่อนไหวหรือร่างกาย (สามารถเดินและช่วยเหลือตัวเองได้) สถานภาพโสด ไม่มีบุตร ไม่ได้ประกอบอาชีพ สุขภาพไม่แข็งแรง (ในอดีตเคยป่วยเป็นวัณโรค) มีแผลตามตัว ไม่มีที่อยู่อาศัยเป็นของตนเอง ไม่มีที่ดินทำกิน มีพฤติกรรมดื่มสุรา รายได้หลักมาจากเบี้ยผู้สูงอายุเดือนละ 600 บาท เบี้ยความพิการเดือนละ 1,000 บาท บัตรสวัสดิการของรัฐเดือนละ 300 บาท (ได้รับสิทธิเราชนะ 7,000 บาท) และอดีตนายจ้างโอนเงินให้เดือนละ 500 บาท ในอดีตนางสาวโกสม กึ่งวงษ์ ทำงานที่จังหวัดนนทบุรี

เมื่อเริ่มสูงอายุได้กลับมาอาศัยอยู่กับน้องสาวและพี่สาว ลักษณะบ้านเปิดเป็นร้านขายของชำ มั่นคงแข็งแรงดี ต่อมาเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ได้ทะเลาะกับน้องสาวและพี่สาว นางสาวโกสมฯ จึงมาขออาศัยอยู่กับนายพีระยุทธฯ ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องและบ้านใกล้กัน โดยเริ่มแรกนายพีระยุทธฯ อนุญาตให้นางโกสมฯ มาอยู่อาศัยในบ้านของตนเอง แต่นางสาวโกสมฯ ได้ปฏิเสธเพราะเกรงว่าเชื้อวัณโรคจะไปติดครอบครัวนายพีระยุทธฯ และขอไปอยู่อาศัยในกระต๊อบในบริเวณใกล้เคียงกัน โดยครอบครัวของนายพีระยุทธฯ ได้ให้การช่วยเหลือนางสาวโกสมมาโดยตลอด ทั้งเรื่องอาหาร เรื่องที่อยู่อาศัย ต่อมานายพีระยุทธและครอบครัวได้ให้นางสาวโกสมฯ ไปอาศัยอยู่บ้านญาติซึ่งเป็นบ้านที่ไม่มีคนอยู่ ลักษณะบ้านเป็นบ้านสองชั้นในพื้นที่ใกล้เคียงกัน มั่นคงกว่ากระต๊อบที่นางสาวโกสมอยู่อาศัยฯ แต่นางสาวโกสมฯ ปฏิเสธ และทางสำนักงานพัฒนาสังคมเเละความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดศรีสะเกษและคณะได้ พิจารณาแนวทางการช่วยเหลือ คือ 1.ด้านที่อยู่อาศัย พมจ.จังหวัดศรีสะเกษ จะประสานอำเภอเมืองศรีสะเกษ ให้นำกรณีดังกล่าวเข้าโครงการสร้าง/ซ่อมบ้านให้ผู้ด้อยโอกาส ผู้ยากไร้และผู้ยากจน “เฮือนดีๆศรีสะเกษ ไม่ทิ้งกัน” และนายพีระยุทธฯ (ลูกพี่ลูกน้อง) แจ้งว่าได้วางแผนที่จะซ่อมแซมที่อยู่อาศัยให้ โดยได้เตรียมไม้และสังกะสีไว้แล้ว รอหลังเลือกตั้ง สท. แล้วเสร็จจะดำเนินการให้ 2. ด้านสุขภาพ หมอ พยาบาล โรงพยาบาลสุขภาพตำบลน้ำคำ ได้ลงเยี่ยมบ้านและดูแลด้านสุขภาพของนางสาวโกสมฯ โดยมี อสม. คอยสอดส่องดูแลเป็นระยะ 3. ด้านรายได้ จากสวัสดิการของรัฐ และจากที่นายจ้างโอนเงินให้ทุกเดือน ส่งผลให้นางสาวโกสมฯ สามารถพึ่งพาตนเองได้ 4. ด้านการดูแล มีครอบครัวของนายพีระยุทธฯ และผู้นำชุมชน คอยดูแล

   นางอาภาวดี พรหมจอม พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ศรีสะเกษ กล่าวเพิ่มเติมว่า วันนี้ได้มอบเงินช่วยเหลือจำนวน 2,000 บาท โดยโอนเข้าบัญชีของนางสาวโกสม กึ่งวงษ์ และจะเรียนปรึกษานายวัฒนา พุฒิชาติ ผู้ว่าราชการจังหวัดศรีสะเกษเกี่ยวกับโครงการสร้าง/ซ่อมบ้านให้ผู้ด้อยโอกาส ผู้ยากไร้ และผู้ยากจนที่ผู้ว่าฯตั้งเป้าช่วยเหลือจำนวน 238 หลัง ดูว่าเข้าข่ายให้ความช่วยเหลืออย่างไรบ้าง ส่วนเรื่องที่มีผู้ใจบุญโอนเงินช่วยเหลือ ที่ไม่ได้ใช้ชื่อบัญชีของนางสาวโกสม กึ่งวงษ์ และบอกว่าจะรวบรวมนำเงินไปสร้างบ้านวันที่ 3 เมษายน เรื่องนี้จะได้ให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องตรวจสอบดูว่ามีผู้โอนเงินช่วยเหลือเข้ามาเท่าไหร่ ใครเป็นผู้ดูแล เพราะเป็นการโอนเข้าบัญชีกองกลางของกลุ่ม ซึ่งทางญาติของ นางสาวโกสม กึ่งวงษ์ อ้างว่าไม่ทราบเรื่องนี้

ข่าว/ภาพ…… บุญทัน ธุศรีวรรณ ศรีสะเกษ